وقتی همه چیز خوب است الّا حال دلت...

شاید اولین باری که شنیدم "مادیات خوشبختی نمی آورد"  توی دلم به طرف گفتم  "خفه شو انقد زر نزن"!

منطق زیگزاگیِ منجر به تناقضِ فامیلِ دورِ سوانت !

یک فامیل نامتشخصی داریم که دبیر ادبیات حق التدریسی بوده در یکی از شهرستانها. اما با همکاری و همیاری "دوستان و آشنایان صاحب منصب در اداره ی فخیمه ی آموزش و پرورش شهرمان" موفق شده ردای معلمِ "رسمیِ" ابتدایی را بر تن کند. البته نامبرده در یکی از روستاها مشغول به کار است.

دو کلام از سوانت در باب منطق زیگزاگی

یک زمانی (نمیدانم سال هشتاد و چند بود) مُد شده بود که شال و کفش تک رنگ را با هم ست میکردند، آن هم فقط رنگ های خاص و جیغ مثل زرد قناری و بنفش حسنی و سبز سیدی و قرمز و ... ما هم هرچه تلاش کردیم یک شالی و کفشی ست کنیم، الحمدلله نشد که نشد

"تنهاییِ سوانت..."

سوانت از هیچ چیز نمی ترسد، نه از تاریکی و شب، نه از سوسک و مارمولک و عقرب، نه از آدم های مشکوک  و قاتل و جانی شهر، نه از رعد و برق، نه از سگ و موش، و نه از تنهایی.

نامه به فرزندم3

وقتی با دیگران درمورد نداشتنت حرف میزنم هرکدام به فراخور ذهنیت خود و باورهایشان یکجور برچسب به من میزنند

نامه به فرزندم-2-2

...ادامه نامه از پست قبل:

از اینجا به بعدِ نامه شاید کمی به تو بربخورد، شاید بگویی سوانت دیگر شورش را درآورده؛ این افکار ناامید کننده و شوم دیگر چیست؟ این دیگر چجور مادری است!

نامه به فرزندم-2-1

سلام  بچه جان!

همه ی این نامه هارا با دقت بخوان، خواستی کم دقت و سرسری بخوان، اما بخوان. از هیچکدام نخوانده رد نشو. این ها میتواند تصویری واضح از دنیایی که در آن حضور نداری

نامه به فرزندم-1

تو هرگز به دنیا نخواهی آمد، شاید با خودت بگویی

سرآغاز همیشه اوست...

 

عشق سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم