Savante

گاهی دلم میخواهد دخترک چوپانی باشم که پشت کوه های بلند، تمام فکر و ذکرش بره های ناقلای پشمالویش هستند.
به زور چشمهایم را میبندم تا خیلی چیزهارا نبینم، گوشهایم را میگیرم تا خیلی چیزهارا نشنوم
اما
اغلب اوقات هم میبینم و هم میشنوم. آنوقت قلم به دست میگیرم و هر چه بین عقل و قلب
درباره ی دیده ها و شنیده ها رد و بدل میشود را ثبت میکنم.